نقش قاعدهٔ تفسیر

قاعده تفسیر قرارداد علیه تنظیم کننده در موارد ابهام ، به معنای تفسیر متن قرارداد و تکمیل خلأهای آن با استناد به شروطی است که مطلوب به حال طرف ضعیف تر قرارداد است ؛ به بیانی دیگر در جایی که بندی از قرارداد واضح نباشد ، دادگاه آن را به زیان طرفی که عهده دار تنظیم قرارداد بوده ، تفسیر می نماید . اما این قاعده الزامی نمی باشد و با توافق طرفین قابلیت تغییر و خنثی شدن را دارد.

قاعده تفسیر قرارداد علیه تنظیم کننده , در دنیای کنونی هرگاه افراد قصد مشارکت و شروع کاری را داشته باشند ، نیازمند توافق و انعقاد قرارداد هستند و در این راستا حتما بایستی نکاتی را در تهیه و تنظیم قرارداد رعایت نمایند تا آن قرارداد نفوذ و اثر کافی را داشته باشد و به امور اعتبار ببخشد.

نقش قاعدهٔ تفسیر

یکی از قواعد مهم در تنظیم قراردادها قاعده تفسیر قرارداد علیه تنظیم کننده قرارداد می باشد . یعنی در جایی که بندی از قرارداد واضح نباشد ، دادگاه آن را به زیان طرفی که عهده دار تنظیم قرارداد بوده ، تفسیر می نماید . اما این قاعده الزامی نمی باشد و با توافق طرفین قابلیت تغییر و خنثی شدن را دارد.

مبانی به کارگیری

قاعده تفسیر علیه انشاء کننده به معنی تفسیر موارد مبهم قرارداد به ضرر تنظیم کننده آن و به سود طرف مقابل است ؛ این قاعده به عنوان یک اصل در حقوق قراردادها و قراردادهای یک طرفه ، مورداستناد و استفاده قرار می گیرد. مبانی استفاده از این قاعده شامل :

– کاهش موارد ابهام در قراردادها

– کاهش شروط غیر منصفانه

– توزیع مجدد ثروت

– و کارکرد اصلی آن حمایت از طرف ضعیف تر در قراردادهای استاندارد ، یک طرفه و موارد مشابه آن می باشد.

تلاش برای کاهش ابهام

این استدلال که قاعده تقسیر علیه انشاء کننده موجب تشویق وی به ایجاد شفاف سازی بیشتر در قرارداد می شود ، بسیار حائر اهمیت می باشد.

در واقع چنین تفسیری …

برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.